Bij de balie.

- Hallo. Ik was eerder vandaag met de trein gegaan en ik ben vergeten uit te checken. Kunt u dat voor me regelen?

- Wat bedoelt u?

- Ja, ik ging met de trein zonder uit te checken en daarna met de tram en nu ben ik hier bij de balie gekomen om de gemiste uitcheck te regelen, anders ben ik tien euro kwijt, toch?

- U bent al tien euro kwijt.
- Nee nee, die meneer is nog ingecheked, de tram maakt niet uit, bij het inchecken bij ns is het alleen mogelijk om bij ns weer uit te checken.
- O ja, dat is waar. Meneer, u bent nog ingechecked. Gaat u nu verder met reizen?

- Hoe meent u?

- Als u nu gaat reizen dan kunt u uitchecken op uw eindbestemming en dan is het alsof u een lange traject gemaakt heeft. Anders moet u nu uitchecken zonder te reizen en dan bent u zeker tien euro kwijt.
- Zeker weten.

- Ja, om eerlijk te zijn was ik van plan naar Amsterdam te gaan maar ik heb net het bericht gehoord en ik vrees dat dat niet zomaar mogelijk is.

- Dat raden we u af. Met de huidige storingen overal in de land kan dat heel lang duren.
- Precies, ten minste tot zondag.
- Gaat u maar uitchecken, meneer. Tien euro is goedkoop om die hele ellende te vermijden.

Ergens in Den Haag.

- Dit bericht aan de reizigers richting Leiden en Amsterdam. Door een storing rijden er tijdelijk geen treinen naar Leiden toe. We raden u aan een korte omleiding te nemen via Goud...

- Dit bericht aan de reizigers richting Gouda en Utrecht. Door een brand rijden er tijdelijk geen treinen naar Gouda. We raden u aan een korte omleiding te nemen via Rotterdam en Gorinch... Dus geen treinen richting Gorinchem, reist u maar naar Dordrecht, vervolgens Breda, Tilburg, Den Bos... naar Tilburg, Eindhoven, Nijmege... via Eindhoven, Venlo, Nijmegen, Arnhem en dan Ede. Zo komt u in Utrecht. U moet hiervoor enkele minuten toevoegen aan uw reistijd. Prettige reis met de stoptrein!

- Reizigers naar Amsterdam, bent u er nog? Als u nog naar Amsterdam wilt reizen bent u duidelijk gek. Gaat u lekker naar huis in plaats van de hele week in de trein te zitten.

De afgelopen twee weken heb ik een vijftien artikelen geschreven in vier verschillende talen. De reden daarvoor is heel eenvoudig: het is een goede manier om die talen (alle talen eigenlijk) te oefenen. Anders vind ik dat ik te veel lees en ik te weinig schrijf.

Ik ben tevreden met hetgeen ik deze maand heb geschreven. Het was mijn intentie niet goede verhalen te schrijven, ik zei aan mezelf: schrijf maar, het maakt niet uit wat het over gaat, de kwaliteit is helemaal niet belangrijk, het is een pure oefening. Ik gaf mezelf de tijd om iets *nu* te schrijven, al heb ik daarvoor geen idee.

Dit lijkt mij een vreemd manier van denken. In het verleden heb ik heel wat in het Engels geschreven, maar daar ging altijd over een thema, over een punt van discussie. Ik schreef nooit zomaar iets. Ik was daarom heel lang overtuigd dat geen goed verhaal kon voortvloeien uit zo'n werkwijze die ik nu praktiseer. Die overtuiging lijkt me nu verkeerd.

Het schrijven is toch altijd een vorm van creatie, van creativitet. En toch als je geen preciese plan hebt, gaat het lukken als je je gedachten de vrije loop laat. Natuurlijk is de kwaliteit niet indrukwekkend in die omstandigheden, maar het is toch iets. En als oefening is dat genoeg.

- Zeg het maar.

- Ik vrees dat ik mijn bewustzijn verloren heb.

- En hoe lang bent u al ervan.. ja hoe zeg je dat.. bewust?

- Het is helemaal onbewust, hoor. Ik ben er aan het denken gezet omdat ik een artikel in de krant las waar zo'n gevaar ter sprake kwam.

- En zo bent u ongerust geworden omdat u bang bent dat het u ook overkomt?

- Exact.

- Laat u me maar eens nadenken. Even kijken. Het spijt me, maar volgens mij hebben we geen behandeling om u zo maar met dit soort dingen te helpen.

- Nooit zo'n geval gehad?

- Niet een waar ik mij bewust van ben. Sorry, ik bedoel dat niet bespottend.

- Geeft niet. En medicijnen, heeft u wat?

- Ik heb er een voor tijdelijke verdoving van het bewustzijn.

- En hoe moet ik daarmee beginnen?

- Als u die gebruikt en u welk dan ook effect bemerkt moet dat door uw bewustzijn toch?

- En als ik niets opmerk? Hoe moet ik dan mijn bewustzijn nagaan?

- Belt u maar opnieuw volgende week.

- Goeiemiddag, ik zou graag een pizza willen bestellen.

- Tuurlijk, en wat voor pizza denkt u aan?

- Zeg, zo'n cirkelvormige lijkt mij het best. Dan kunt u vanuit elke kant lekker happen weet u, daar zit veel keuzevrijheid in.

- Inderdaad, inderdaad. Luister, ik heb een adres nodig om die aan u te bezorgen. Geeft u maar uw postcode door dan vind ik de straatnaam lekker snel hier op de computer.

- Dat is vrij efficiënt. Toch ben ik niet zeker van die postcode. Hoe moet men die opzoeken?

- Laat u maar. Geeft u me maar uw adres, uw straatnaam dus.

- Juist. Weet u, ik sta eigenlijk niet op straat.

- Da's geen probleem. Uw straatnaam kan u toch ontdekken. Heeft u wat brieven gekregen in de laatste tijd?

- Brieven? Van wie?

- Maakt niet uit, van wie dan ook. Als ik me niet vergis dan staat uw adres op die brieven, anders kan de arme postbode u niet vinden hé.

- Weet u, ik correspondeer nu niet meer per post, ik heb een internetverbinding en..

- Ik snap het. Kunt u misschien eens wat omschrijven over waar u bent? Ziet u een kerk, een supermarkt, een school? Misschien een toren die u kan zeggen waar u bent in de stad?

- Nee, zulke dingen zie ik niet.

- Wat dan? Ziet u misschien bergen, dalen?

- Ook niet. Het is hier niet zo druk.

- Niet zo...druk? En wat ziet u dan voor dingen?

- Er is hier tamelijk veel zand.

- Zand? Bent u aan zee dus?

- Niet echt. Er is geen zee, alleen zand.