Archive for the ‘observations’ Category

no metro de lisboa

August 4th, 2015

O metro de Lisboa tem um sistema de passagens eletrônico. Você tem que comprar o seu bilhete numa máquina da estação antes de viajar. O bilhete mesmo custa 50 cêntimos e depois você precisa carrega-lo com crédito suficiente para a sua viagem.

Então, em Lisboa tem uma companhia de metro, e múltiplas companhias de comboios.

A coisa louca é que o crédito que é valido para uma companhia não pode ser utilizado por outra. Assim você tem de carregar o seu bilhete com crédito para a primeira etapa, pois na estação seguinte tem de o carregar de novo pela viagem seguinte.

Se você pretende viajar primeiro de metro, tem de carregar para o metro, e só depois para o comboio. Não é possível carregar só uma volta para 20 euros e viajar muitas vezes com isso. Porque não? Não sei, isso não faz sentido.

Me lembro de que um dia um senhor aproximou-se de mim a perguntar "você conseguiu?". Eu não estava a entender. Consegui o que? Ah, comprar o bilhete? Claro que sim. Mas porque o senhor me faz esta pergunta? Ele era um homem de cinquenta-sessenta anos. Acho que era de Lisboa, então eu era turista. Então o que este cara quer? Quer dinheiro?

Logo percebi que ele não conseguia comprar o bilhete porque não é fácil compreender a máquina. Só queria que eu lhe ajudasse a comprar o bilhete. Que bizarro. Nunca antes vi um turista ajudar um residente porque este não compreendia o sistema de bilhetes.

a paciência

July 20th, 2015

Você tem muita paciência? Eu não. Pelo menos não tinha. Desde criança fui sempre impaciente. Com quê? Com tudo. Sempre queria que as coisas acontecessem já, não gostava de esperar. Nunca gostava de esperar para seja que for.

Isso é bom? É mau? Pode ser bom. Pode ser mau.

Ser impaciente favorece a eficiência. Acho que não é coincidência ter-me tornado engenheiro. Os engenheiros gostam da eficiência. Gostam de soluções ótimas. Uma soluçao ótima quer dizer que não é possível fazê-lo mais rapidamente.

Ser impaciente tem muitas vantagens. Com a mentalidade impaciente a gente está sempre em busca de vitórias faceis. Torna-se a conseguir muitas pequenas coisas em pouco tempo, adotando sempre métodos simples. E não só se trata de obter sucessos, mas também de pesquisar e encontrar objetivos que podem ser conseguidos em pouco tempo. Muitas vezes a simplicidade não fica na solução que adotamos se não na escolha de um objetivo mais simples que todavia representa um benefício parecido. Sem isso é provável às vezes você dedicar muito mais tempo para resolver uma problema do que o necessário.

Apesar disso também existem inconvenientes em ser impaciente. Muitos objetivos na vida não são possíveis de conseguir em pouco tempo. Quais? Aprender idiomas por exemplo. Mesmo com um método ótimo a gente tem de passar centenas de horas, talvez milhares de horas. Eu comecei a aprender idiomas há cinco-seis anos. Antes só falava os meus idiomas nativos mais o inglês. Sempre quis falar francês mas achei que foi demasiado difícil domar a gramática. Fui impaciente, não conseguia continuar a estudar sem ver o efeito de progredir rapidamente. Portanto parei. E não fiz nada para aprender francês durante muitos anos.

Hoje em dia consigo muito melhor fazer coisas que exigem muito esforço. Acho que a única coisa que mudou foi eu tornar-me mais paciente.

waarom zijn de openingstijden zo gek?

July 13th, 2015

Ik heb een vraag: Hou je van zwemmen? Als wel dan ga je waarschinlijk in het zwembad zwemmen, toch?

En dan weet je het al, want het is onmogelijk het niet op te merken. De openingstijden van elk zwembad zijn gek. Helemaal gek. Ik snap er niets van.

Bij elke winkel, bibliotheek, postkantoor, restaurant en wat dan ook geldt hetzelfde: ze gaan ergens 's morgens openen en dan later, ergens 's avonds sluiten. Vrij simpel. Logisch.

Maar niet bij een zwembad. Want daar heb je allerlei verschillende soorten van zwemmen. Banen zwemmen. Vrij zwemmen. Familie zwemmen. Aquajogging. Wat dan ook.

En voor elke soort zwemmen zijn er andere openingstijden daarbij. Natuurlijk. Zeven uur openen. Half negen sluiten. Twaalf uur openen. Één uur sluiten. Vijf uur openen. Zes uur sluiten. Je heb geen één mogelijkheid om te zwemmen, je heb er een heleboel! Als je heel snel bent...

Bovendien zijn de openingstijden niet dezelfden elke dag, zeker niet! Maandag is er geen vijf tot zes. Dinsdag wel. Woensdag heb je ook negen tot tien, maar geen vijf tot zes meer.

Elk zwembad heeft andere openingstijden per soort zwemmen en die zijn anders elke dag. Behalve nu in de zomervakantie, want dan gaan enkele zwembaden sluiten. En ik bedoel volledig sluiten, tijdens enkele weken. En de anderen, die hebben natuurlijk wijzigde openingstijden, want het is zomer toch! Kan niet hetzelfde blijven.

Ik heb het een keer gevraagd aan de mevrouw bij de balie. "Dat moet u aan de mensen op kantoor vragen", zei ze. "Ik vind ook dat dat niet mag."

Is het zo overal in Nederland? Waarom, in godsnaam?

a coragem existe?

July 4th, 2015

Há algumas semanas, eu refleti sobre isto.

É que não estou certo do conceito de coragem verdadeiramente representar uma coisa real. Porque não?

Quando é que se diz que alguém foi corajoso? Acho que acontece quando alguém faz alguma coisa que nós não poderíamos fazer, algo que percebemos ser demasiado arriscado. Então poderíamos fazê-lo se realmente quiséssemos fazê-lo?

Vamos ver um exemplo. Num dia de inverno, um homem caminhava perto dum rio. O rio foi parcialmente coberto pelo gelo, estava tão frio. Então, viu uma pessoa a flutuar no rio, que provavelmente caiu no rio acidentalmente. Foi claro que a pessoa não ia conseguir salvar-se, a água era tão fria e a corrente tão forte que precisava de muita força para conseguir sair delá. O homem decidiu ajudar, saltou no rio e nadou até a pessoa. Tirou-a do rio e chamou para uma ambulância. A pessoa foi salvada e não foi prejudicada.

Bem, o assunto é este. Então você decidiria fazer o mesmo? Acho que não, tendo em conta que este tipo de decisão é muito incomun. É por isso que a chamamos, um ato corajoso.

Mas que quer isso dizer? Quer dizer que, quando ouvimos este assunto achamos que o ato foi tão perigoso que nós nunca faríamos uma coisa parecida. O homem poderia ter morrido! Apesar disso, ele o fez! É aqui que encontramos o conceito de coragem. Ele fez aquilo, eu não poderia fazê-lo, portanto ele foi muito corajoso.

Até agora tudo bem.

Então quando se entrevista pessoas que tenham feito algo corajoso é comum dizerem que não foi uma decisão bem considerada. Foi uma decisão instintiva, sem refletir realmente nisso. Acho que isso quer dizer mesmo para a pessoa não é questão de coragem, é questão de fazer uma coisa que parece possível. Não nego a presenca duma preocupação, e do medo, mas apesar disso não impede a açao.

Acho que a explicaçao mais simples é que o ato parece muito mais arriscado para nós que para a pessoa que o fez. Para nós parece impossível, mas para a pessoa que o fez parece muito arriscada mas possível.

Gostamos de pensar que a coragem trata-se de vencer o medo e que teoricamente tudo é possível para todos. Então psicologicamente não o é. Existem atos que não conseguimos forçar-nos a fazer. A coragem descreve as differenças psicologicas entre pessoas, não demonstra que somos capaz de fazer qualquer coisa se apenas o quisermos.

parler français au boulot

July 1st, 2015

Aujourd'hui on a déjeuné ensemble au boulot avec un collègue et on a parlé français. Je m'aperçois que normalement j'ai du mal à parler français dans ce contexte là. C'est difficile de me souvenir des expressions françaises, les mots ils m'en viennent pas à l'esprit facilement. Il y a comme deux mondes: il y a le monde boulot - logiciel, programmation et tout ça - puis il y a le monde du français. Ils ne se croisent pas et j'ai l'impression que dans mon cerveau on est dans deux camps bien distincts.

Heureusement aujourd'hui on était pas du tout pressé et ça a marché très bien. Au niveau d'état d'esprit j'étais beaucoup plus detendu que d'habitude. Ça me fais penser que normalement je stresse plus que necessaire.